Filippenzen 4:13 ‘’Alle dingen kan ik aan, dankzij Christus, die mij kracht geeft’’
Kleine zorgen, grote zorgen, kleine uitdagingen, grote uitdagingen, ze blijven er in ons leven. Wat we ook zijn, is een mens van vlees en bloed.
Het gaat ons soms niet in de koude kleren zitten. Er gebeuren dingen met onszelf, de mensen om ons heen en in de wereld. Alles horen we door alle media. Kunnen we werkelijk alles aan door Christus, die u en mij kracht geeft? Ik zeg altijd ‘’ik leg het in Zijn handen’’. En dat is goed, maar betekent dat ook dat we er dan niet meer mee bezig zijn? Dat we wachten op een antwoord van de Heer? We hebben allemaal onze gedachten en die zullen niet ineens weggaan, maar de Heer laat altijd op verschillende manieren zien dat Hij er voor je is. Misschien niet in grote gebaren, maar
wel in de kleine dingen of stapjes. Een antwoord waar je zelf wellicht niet eens aan had gedacht. Soms zijn grote problemen niet op te lossen, maar we mogen weten dat de Heer ons hierin leidt en dat mag ons uiteindelijk rust geven in ons hoofd en in ons hart. We luisteren altijd op zondag naar de groet en bemoediging door de voorganger. Tenminste, we horen dat hij of zij het zegt. We mogen weten dat onze hulp is in de naam van de Heer, die hemel en aarde gemaakt heeft, die trouw is en nooit loslaat wat Zijn hand begon. Zouden we het misschien ook eens wat vaker tegen onszelf kunnen zeggen?! Over een aantal weken is het eeuwigheidszondag. Dan gedenken we de gemeenteleden die het afgelopen kerkelijk jaar zijn overleden. Ook denken we aan de overleden mensen die niet lid waren van onze gemeente maar wel verbinding hadden met de VEG Leeuwarden. Familieleden zullen aanwezig zijn om hun dierbare te gedenken. En als we bovenstaande lezen, dan is het een groot goed om dat vertrouwen te mogen hebben dat de Heer nooit loslaat wat Zijn hand begon. Hij is tot aan het einde toe, en daarna, er voor Zijn kinderen. Hij leidt ze. Geen pijn, geen ziekte, geen ouderdom meer. We ontsteken een kaars voor hen die Thuis mochten komen bij de Heer. Maar er blijven ook mensen achter die verdriet hebben, gemis voelen. De Heer zal dit niet allemaal kunnen wegnemen en dat hoeft ook niet. Het enige waar je op mag vertrouwen is dat Hij je zal dragen als het je zelf even niet meer lukt, dat Hij je tranen droogt en er voor je is.
Wanneer de kaarsen ontstoken zijn, mogen we het licht ervaren wat Jezus voor ons en de wereld is en steken we allen een kaars aan voor dierbaren die overleden zijn. Het begin is de lichtjes die aangestoken worden bij de namen die we hardop zullen noemen. Dat hun namen en wie ze waren, voort blijft leven in de foto’s, verhalen en herinneringen. Daarna volgen er nog meer lichtjes die samen een groot licht maken en mag schijnen in onze gemeente. Dat we al deze lichtjes mogen laten schijnen in ons hart, op de laatste zondag van het kerkelijk jaar en in de adventstijd die daarop volgt. Want Jezus is en blijft het licht, nu en tot in eeuwigheid. Amen.
