Vrije Evangelische Gemeente Leeuwarden

“Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten

en ga naar het land dat ik je zal wijzen “ Genesis 12 : 1

September, waar beginnen we aan en waar brengt het ons ?

Als ik aan dit voorwoord begin, begint één woord, één verzuchting mij

dwars te zitten.

Ik bedoel: “Na coronatijd zal alles wel anders worden “

Ik denk dat we het daar wel over gehad hebben.

Verenigingen, clubs, de kerken zullen er wel van te lijden hebben, ja dat zal wel maar hoe sta ik daar dan in ?

Het is voor mij koffiedik kijken, navelstaren, wegkijken naar wat ?

Ik las veel lezenswaardigs van dr. Oepke Noordmans.

Een groot theoloog.

Ooit in de jaren 40 en 50 predikant in Idskahuizen, Piaam en Suameer.

In die tijd bestond het blad “In de waagschaal“.

Daarin schreef hij veel “voorwoorden”.

De eerste die in boekvorm werd overgenomen was over Genesis 12 : 1

De titel die hij er aan gaf was “Over de toppen des levens “

Enkele gedachten gaan over Abraham.

Een niet uit te beelden man uit een grijs verleden.

Elke poging om hem zichtbaar te maken loopt er op uit dat er een Don

Quichot tevoorschijn komt.

Ze lijken op elkaar. Ze zwerven, hebben geen vaste plek.

Abraham weet nooit waar hij is of misschien al in het land dat God zou aanwijzen.

Van Abraham lezen we eigenlijk geen levensgeschiedenis.

Het is een verhaal van zijn geloof.

Durven wij het aan om na de zomer aan de fruit- of oogstmaand te beginnen ?

Alleen in geloof ?

Vinden we het niet eng om een onbekende toekomst in te stappen ?

Dat ligt ons niet.

We bouwen immers van te voren zoveel mogelijk zekerheden in om niet te verdwijnen in een soort niemandsland.

Iemand die op het punt staat te verhuizen vertelde mij hoe vermoeiend

en emotioneel beladen het voelt om een vaste woonplek te verlaten.

Maar zei ze “We zien wel hoe het komt !

Lang na Abraham, wordt over hem geschreven in de brief aan de Hebreeën.

“Het geloof legt de grondslag voor alles waarop wij hopen,

het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien.

Om hun geloof werden de mensen uit vroegere tijden geprezen “

Dr. Oepke Noordmans schreef:

“Het is dus niet raadzaam de leegten, die ons verschrikken, met iets

anders op te vullen, ze staan heel nauw met het geloof, met God In verband”

Abraham verpandde zijn ziel, zijn geloof, hoop en liefde aan de toekomst.

Een eeuw lang wachtte hij op een zoon, op Izaäk.

En eindelijk, heel veel later lezen we aan het begin van het Nieuwe Testament over Jezus, de zoon uit de familie van Abraham.

Een geboorte uit God, uit geloof.

Misschien is het wel goed om even het onbekende in te stappen.

Misschien worden we dan weer creatief om inhoud en vorm te geven aan

“geloven vandaag “.

“ Wat de toekomst brengen moge,

Mij geleidt des Heren hand

Moedig sla ik dus de ogen

Naar het ongekende land

Zalig hij, die durft geloven

Ook wanneer het oog niet ziet “

Liedboek nr. 913

Tot ziens in nieuw land !

We zien wel hoe het komt!

Ga je mee ?

Libbe Oost